Kiedy dziecko zaczyna siadać?

Ostatnio aktualizowane: 14.02.25

 

Chyba każdy z nas słyszał o tym, że dziecko podczas pierwszego roku życia rozwija się najbardziej dynamicznie. Z małej, zależnej od rodziców, a przede wszystkim od mamy, istoty zmienia się w żwawo przemierzającego całe mieszkanie szkraba. Niemalże do 2 roku życia u małego człowieka możemy zauważyć wiele imponujących zmian oraz postępów w rozwoju.

 

Etapy rozwoju ruchowego dziecka – kiedy niemowlę siada?

Zastanawiasz się, w którym miesiącu dziecko siada lub kiedy dziecko samo siada z pozycji leżącej? Rozwój jest bardzo indywidualną sprawą. Każdy maluch przechodzi go w swoim tempie. Jednak etapy zdobywania nowych umiejętności można uogólnić do pewnego, powszechnie przyjętego schematu. Określa on przeciętny wiek, w którym nasz maluch powinien osiągnąć kolejny etap. Siadanie niemowlaka, raczkowanie, czy nauka chodzenia jest bardzo indywidualną sprawą, która zależy od wielu istotnych czynników. Są to m.in. geny, dziedziczone od rodziców oraz warunki, w jakich rozwija się nasz szkrab. 

 

Etapy rozwoju umiejętności ruchowych dziecka, czyli kiedy dziecko siada, a kiedy raczkuje:

        ♦ 2 – 3 miesiąc – leżąc na brzuszku niemowlę unosi głowę i stara się utrzymać ją w pozycji pionowej.

        ♦ 5 – 6 miesięc – pierwsze samodzielne próby raczkowania oraz siadanie niemowlaka.

        ♦ po 9 miesiącu – pierwsze próby wstawania.

        ♦ po 1 roku życia pierwsze kroki.

Jak już wcześniej wspomnieliśmy, schemat ten jest czysto poglądowy i nie należy się nim w pełni sugerować. Odpowiedź na pytanie, kiedy dziecko może siadać, nie jest taka oczywista. Zdobywanie nowych umiejętności zależy od niego samego. Z tego względu nie musimy się martwić, że dziecko nie rozwija się prawidłowo, ponieważ kończąc określony wiek, nie przeszło danego etapu, np. kiedy 9-miesięczne dziecko nie siedzi, lub też przeszło ten proces za szybko. O wszelkich wątpliwościach związanych z rozwojem niemowlaka najlepiej porozmawiać z pediatrą. Pamiętajmy o regularnych wizytach, a na pewno nasz maluszek będzie się zdrowo i prawidłowo rozwijał. Pełna obserwacja oraz czuwanie nad rozwojem dziecka w pierwszych 2 latach jego życia pozwala wykryć wszelkie nieprawidłowości i zaburzenia. Pozwoli to na natychmiastowe podjęcie leczenia, które może skutkować całkowitym wyzdrowieniem.

Konkretniej o 2 etapie, czyli siadanie dziecka

Zastanawiasz się, kiedy dziecko siada? Etap siadania rozpoczyna się pomiędzy 4 a 7 miesiącem życia naszego maluszka. Jeżeli niemowlę, które ma pół roku, nie siada samodzielnie, jeszcze nie musisz się martwić. Niektóre dzieci mogą w szybkim tempie nauczyć się tej umiejętności, innym zajmuje ona trochę więcej czasu. Wszystko jest uwarunkowane indywidualnymi cechami każdego dziecka. Jego predyspozycje oraz siła mięśni odgrywają kluczową rolę. Jeżeli zauważymy, że dziecko zaczyna unosić główkę i utrzymywać ją w górze przez dłuższy czas, czy też podpierać się na łokciach oraz podciągać nóżki, mogą być to pierwsze znaki, że jest ono gotowe do siadania. 

Kiedy dziecko siada pierwszy raz, może być to dla niego bardzo trudne. Dlatego rodzic powinien zadbać o podparcie, np. fotelikiem. Musimy uważać jednak na to, żeby przedmiot, na którym podpiera się nasze dziecko, był stabilny, w innym przypadku może to spowodować wystąpienie urazu. Po ukończeniu 9 miesiąca życia maluch powinien już siadać samodzielnie. Lekarze mówią rodzicom, aby w żadnym wypadku nie zmuszać malucha do siadania, czy też wchodzenia w kolejny etap rozwoju, kiedy nie jest ono jeszcze na to gotowe. Szkrab, podczas prawidłowego rozwoju powinien sam wybrać czas, w którym będzie gotowy na zdobywanie nowych umiejętności.

 

Podciąganie malucha do siadu

Kiedy dziecko samo siada, rodzic powinien zadbać o to, aby miało ono odpowiednio wzmocnione mięśnie karku, kręgosłupa oraz brzuszka. Nauka siadania w dużym stopniu odpowiada za ćwiczenie mięśni. Jednak istotne jest to, aby nie zmuszać dziecka do przyjmowania tej pozycji. Podciąganie leżącego dziecka za rączki to jedno z badań lekarskich, które nie powinno być stosowane przez rodziców. 

Jeżeli chodzi o ułożenie wózka podczas spacerów, do momentu, kiedy maluch nie siedzi, oparcie spacerówki powinno być ułożone w pozycji półleżącej. Pozycja siedząca w takim przypadku nie będzie korzystna dla kręgosłupa maluszka. 

Jak dziecko powinno siedzieć?

Jednym z typowych dla dzieci sposobów siedzenia jest siad “W”. Polega on na siedzeniu między piętami. Z tego względu technika ta często określana jest mianem siadu żaby. Dzieci w tej pozycji lubią się bawić i spędzać czas na podłodze. Pewnie zastanawiasz się, dlaczego nasz maluch właśnie tak siada. Jednym z najczęstszych powodów jest to, że rodzic opiekujący się dzieckiem i bawiąc się z nim, siada właśnie w taki sposób, a dziecko wzorując się na rodzicu, robi tak samo. Kolejnym powodem jest słaba stabilizacja postury malucha. Zjawisko to objawia się osłabionym napięciem mięśni brzucha oraz znacznie zwiększonym napięciem w grzbiecie. Jest to zazwyczaj skutek tego, w jakiej pozycji oraz na jakim podłożu nasz maluch spędza najwięcej czasu podczas pierwszych miesięcy życia. Jeżeli jest kładzione na miękkim łóżku, kanapie, czy poduszkach, lub często wykonując prace domowe, wykorzystujesz leżaczek-bujaczek, który niekoniecznie jest miejscem, w którym dziecko powinno spedzać dużo czasu, nie ma możliwości wytrenowania odpowiedniego napięcia mięśni znajdujących się w brzuchu. Dlatego rodzic powinien zadbać o to, aby dziecko leżało na nieco twardszym podłożu. W chwili kiedy maluszek uczy się przekręcać, czy siadać na podłożu, które jest miękkie, pracuje tylko i wyłącznie mięśniami znajdującymi się na grzbiecie. 

Źle rozłożona praca mięśni powoduje, że dziecko w późniejszym etapie życia ma trudności z położeniem się na boku oraz utrzymaniu tej pozycji. Przedstawione zaburzenie jest spowodowane opóźnieniem w rozwoju reakcji równoważnych. Objawia się ono tym, że podczas stania dziecko chcąc złapać lepszą równowagę, szerzej rozstawia nogi i tym samym koślawi stopy. W przypadku siedzenia nogi rozstawiane są na zewnątrz miednicy.

Kolejnym powodem przyjmowania przez dziecko nieprawidłowej postawy jest znacznie zaniżone napięcie mięśniowo-więzadłowe w całym ciele maluszka. Zaburzenie objawia się tym, że dziecko od samego początku ma szeroką postawę, co sprawia, że na etapie raczkowania szybko się męczy.

 

Kiedy nieprawidłowa postawa podczas siadu jest niebezpieczna?

W rozwoju dziecka normalne jest to, że siad “W” jest jedną z metod siadania. Jednak kiedy siada ono tylko w taki sposób, rodzic może zacząć się niepokoić. W takiej sytuacji najlepiej zgłosić się do fizjoterapeuty. Odnajdzie on przyczynę wystąpienia nieprawidłowości oraz pomoże wyeliminować złe nawyki, a także zapobiec wystąpieniu kolejnych konsekwencji nieprawidłowej postawy ciała.

Skutki nieprawidłowego siadu

Sam w sobie siad “W” nie jest problemem, jednak czasem może on wynikać z bardzo poważnych zaburzeń. Kiedy dziecko często decyduje się na siedzenie w tej pozycji, to jego stopy nie są odpowiednio ułożone. W takim przypadku podłoża dotyka krawędź stopy, a nie jej podeszwa. Może to spowodować znaczną rotację stóp, a w późniejszym czasie źle wpływać na układanie stóp podczas chodzenia. 

Utrzymywanie miednicy pomiędzy obiema stopami powoduje również znaczne zmiany w ułożeniu tułowia. Może to powodować rozwój obustronnej koordynacji, a także nieprawidłowości związanej z przekraczaniem osi ciała, w momencie, gdy dziecko po coś sięga. Powoduje to dalszy ciąg występowania innych defektów, które przekładają się na oczy i w konsekwencji jest zaburzeniem sprawnego funkcjonowania. 

Ponadto nieprawidłowy siad skutkuje podwyższeniu ułożenia się kręgosłupa, obręczy barkowej oraz głowy. Może to w konsekwencji doprowadzić do tego, że dziecko będzie się garbić, a w późniejszym okresie rozwoju może być narażone na skoliozę. Ustawienie głowy jest istotne podczas rozwoju aparatu żucia oraz mowy.

 

Jak nauczyć dziecko siadać w prawidłowy sposób?

Pierwszym podstawowym aspektem, który wpływa na motywowanie dziecka, jest zapewnienie mu prawidłowych warunków rozwoju. Dlatego też od samego początku, zamiast kłaść malucha na miękkim łóżku rodzica, rozłóżmy mu na podłodze matę piankową lub karimatę. Kolejnym etapem jest dawanie dziecku pełnej swobody podczas rozwoju. Wszystko przyjdzie w swoim czasie. Nie warto męczyć dziecka, czy wywierać na nim presji. W momencie, kiedy dziecko nauczy się samodzielnie siedzieć, zachęcajmy je do trenowania różnych technik, np. siadu bocznego, czy po turecku. Biorąc dziecko na kolana, najlepiej jak sadzamy je w ten sposób, aby nie opierało się o nas. Jednym ze sposobów jest sadzanie niemowlaka bokiem do siebie.

W momencie, kiedy dziecko zacznie samodzielnie chodzić, kupmy mu małe krzesełko bez oparcia i nauczmy je na nim siadać. Chodzi tutaj o trenowanie prostej postawy. Stawy biodrowe oraz kolanowe zachowajmy pod kątem prostym, a stopy w całości oprzyjmy na podłodze. W późniejszym czasie, kiedy dziecko siada na nocnik, prawidłowa postawa ciała jest już wyćwiczona.

Jak dziecko powinno siedzieć na podłodze?

Jak już wcześniej wspominaliśmy, powinniśmy uczyć siadania malucha na wiele różnych sposobów. Wybierajmy różnie: Siad boczny, siad płaski, czy też preferowany w większości przedszkoli siad po turecku (siad skrzyżny). Jednak pamiętajmy o tym, że podłoga nie jest miejscem, na którym dziecko powinno siedzieć całymi dniami. Najlepiej jak najszybciej nauczyć dziecko siadania na krzesełku. 

 

 

Dodaj komentarz

0 KOMENTARZ