Kilka faktów na temat regresu snu
Ostatnio aktualizowane: 03.12.23
Nieprzespane noce i brak energii w ciągu dnia to tylko niektóre skutki, jakie towarzyszą młodym rodzicom w czasie, kiedy ich dziecko ma problemy ze snem. Regres snu coraz częściej dotyka maluchy, a za jego przyczynę uważa się tak zwane skoki rozwojowe. Co to oznacza dla rodziców i co poradzić na zaburzenia snu u rocznego dziecka?
Radość, jaka nam towarzyszy podczas narodzin maleńkiego człowieka jest nie do opisania. Wraz z nią pojawia się również obawa przed nowymi obowiązkami i myśl, czy odnajdziemy się w nowej roli. W trosce o to, co najlepsze, inwestujemy w dobrej jakości łóżeczko dziecięce, chcąc tym samym zapewnić spokojny i bezpieczny sen swojemu maleństwu. Nagle pojawia się moment, kiedy wszystko zaczyna się komplikować, a regres snu u niemowlaka nie daje o sobie zapomnieć.
Co to jest regres snu?
Regresem nazywamy pewne pogorszenie jakości dziecięcego snu i powstałe na wskutek tego zaburzenia. Jeśli niemowlę zasypia i zaraz się budzi, co powtarza się przez pewien okres, to możemy mówić, że mamy wtedy do czynienia z regresem snu. Trudności mogą trwać od kilku dni do nawet kilkunastu tygodni i ustępują z reguły same. Zaburzenia snu u dziecka to nie jedyne skutki regresu. Towarzyszą mu również rozdrażnienie, brak apetytu, płacz, a także wzmożona chęć bycia z rodzicami.
Przyczyny regresu snu
Regres snu powodują liczne zmiany rozwojowe oraz pojawienie się kolejnego etapu dojrzewania w życiu dziecka. Początkowe problemy, co prawda niewielkie, ale mogą być już zauważalne około 3. miesiąca życia. Wzmożony regres snu pojawia się ok. 4. miesiąca, co objawia się częstszymi pobudkami i karmieniem, a także problemami z ponownym zaśnięciem. W późniejszym okresie zarówno rodzice, jak i maluchy także borykają się z mało przyjemnym zjawiskiem, jakim jest regres snu. 8. miesiąc z powodu kolejnego etapu rozwojowego, którym jest samodzielne poruszanie się to kolejny moment, kiedy pojawiają się nocne problemy. Sytuacja powtarza się i może być jeszcze gorzej odczuwalna po skończeniu przez dziecko pierwszych urodzin. Maluch nie tylko już samodzielnie siedzi, ale także zaczyna stawiać samodzielne kroki, co jest przełomowym momentem w jego życiu. Zaburzenia snu u rocznego dziecka, a także dzieci starszych, na przykład w późniejszych miesiącach, w których maluchy potrafią już np. samodzielnie przejść do innego pomieszczenia Często związane jest to ze skokiem rozwojowym.
Skoki rozwojowe, a sen najmłodszych
Rodzicielstwo to nie tylko dni pełne miłości i szczęścia, to także sytuacje, w których niejednokrotnie trzeba zmierzyć się z trudniejszymi chwilami. Szczególnie pierwszy rok życia dziecka jest dla wszystkich sporym wyzwaniem i wykazaniem się niemałą cierpliwością. Wszystko wynika z dynamicznego rozwoju, z czym wiążą się zaburzenia snu u rocznego dziecka.
Skoki rozwojowe są czymś naturalnym w przypadku małych dzieci, warto wiedzieć, że w żaden sposób nie da się ich uniknąć. Specjaliści swego czasu wyróżnili ich 7 rodzajów. Dotyczą one głównie pierwszych 12 miesięcy życia malucha. Skoki rozwojowe wiążą się ze zmianami układu nerwowego, umożliwiającymi stopniowe, coraz bardziej samodzielne funkcjonowanie. Najczęściej poprzedzają je drażliwość, apatia oraz problemy ze snem. U rocznego dziecka, ale także i młodszego, skoki mogą się wiązać niekiedy z zapomnieniem przez malucha wypracowanych wcześniej już schematów.
Kiedy mamy do czynienia ze skokami rozwojowymi?
Pierwsze zmiany możemy zaobserwować w okolicach 4-5 tygodnia, kiedy niemowlę zaczyna widzieć i rozpoznawać rodziców. W tym okresie zaobserwujemy również pierwsze łzy i świadomy uśmiech maleństwa. Spora ilość dodatkowych bodźców może być dla dziecka nie lada wyzwaniem, dlatego częsty płacz jest w tym przypadku zrozumiały.
Kolejny skok rozwojowy zaobserwujemy między 7. a 9. tygodniem życia. Dziecko zaczyna podnosić do góry główkę. Rodzice mogą również zaobserwować częsty uśmiech oraz wydawanie większej ilości dźwięków niż było to do tej pory. Maluch miewa problemy ze snem, które jeszcze bardziej potęguje wysoka temperatura w letnie dni. Aby choć w niewielkim stopniu pomóc przetrwać ten trudny czas, warto wiedzieć, jak ubierać niemowlaka do snu w upały. Podstawą są przede wszystkim lekkie i zwiewne ubrania zapewniające odpowiedni przepływ powietrza. Cieplejsze kocyki lepiej zamienić na bawełniane lub muślinowe okrycia, aby zapewnić maluchowi komfortowe warunki do spania oraz ograniczyć do minimum możliwość powstawania potówek.
Kiedy dwunastotygodniowe dziecko nie chce spać i ma problemy z apetytem, możemy domyślać się, że przyczyną jest trzeci skok rozwojowy pojawiający się w okolicach właśnie około 12. tygodnia. Maluch w tym okresie bardziej interesuje się otaczającymi go przedmiotami, które już nie tak łatwo wypadają mu z rączek. Rozgląda się za usłyszanymi dźwiękami i bacznie przypatruje się Twojej twarzy.
Około 14-16. tygodnia dziecko przechodzi kolejny skok rozwojowy. Możemy zaobserwować rozdrażnienie, brak apetytu oraz niechęć do obcych osób. Dziecko ma także problemy z zasypianiem i często reaguje niekontrolowanym płaczem. Po tym okresie zauważalne będą liczne zmiany, jak np. sięganie po ulubioną zabawkę czy też próba komunikowania się przy pomocy gaworzenia. Postęp w rozwoju malucha zauważymy również podczas zabaw ruchowych, kiedy dziecko bez żadnego problemu będzie obracało się z brzucha na plecy i odwrotnie.
W 6. lub 7. miesiącu życia u dziecka pojawia się tzw. lęk separacyjny wiążący się z obawą przed samotnym pozostaniem w pokoju. Bardzo dobrą propozycją w tym okresie jest wspólne oglądanie dziecięcych książeczek skupiających wzrok malucha na poszczególnych obrazkach. Jednocześnie ze względu na bliskość z rodzicem niemowlę będzie mogło poczuć się spokojnie i bezpiecznie.
Kolejny skok rozwojowy przypada na 8 miesiąc. Dziecko coraz bardziej i chętniej odkrywa otaczający go świat. Sporą radość czerpie ze spotkanego na ulicy psa czy też znajdujących się w pobliżu dzieci, z którymi pragnie zainicjować znajomość. Ogromną radość będzie mu również sprawiało rozkładanie zabawek i poznawanie ich poszczególnych części.
Kiedy roczne dziecko nie chce spać, nie musi to oznaczać rozwijającej się infekcji lub gorszego dnia. Przyczyną może być kolejny skok rozwojowy. Chociaż specjaliści uważają, że jego końcowy etap przypada na około 10. miesiąc życia, to rodzice niejednokrotnie wszelkie zmiany obserwują również u starszych dzieci. W ich przypadku możemy zauważyć próby samodzielnego poruszania się oraz większą chęć do odkrywania otaczającego go świata na własnych nogach.
Zdarza się, że rodzice również w późniejszym okresie zauważają u dziecka skok rozwojowy. 18. miesiąc przejawia się głównie samodzielnością malucha, dlatego to dobry czas na pewnego rodzaju naukę. Warto w życie wprowadzić pewne rytuały, jak np. ubieranie piżamy bezpośrednio po kąpieli, czytanie bajek na dobranoc oraz śpiewanie kołysanek. Jeśli zauważymy, że 20-miesięczne dziecko budzi się w nocy, nie musi to oznaczać kolejnego skoku rozwojowego. Wyjątkiem są wcześniaki, które niekiedy pewne etapy mogą przechodzić znacznie później, niż dzieci urodzone o czasie. W tym przypadku korzystny będzie zakup sensorycznej kołderki lub kocyka. Specjalna struktura pozwoli dziecku na stymulację układu nerwowego, wyciszenie organizmu i spokojny oraz głęboki sen.
Jak radzić sobie ze skokami rozwojowymi u dzieci?
Ile trwa skok rozwojowy u dziecka? Nie ma konkretnych informacji na ten temat, każde dziecko jest inne, a dodatkowo, skoki mogą pojawiać się w innym okresie niż tym, który jest uznany za standardowy. Bardziej niż na czasie warto skupić się potrzebach malucha i właściwie na nie zareagować. W przypadku starszych dzieci nie ma sensu zmuszanie ich do spania, ponieważ może to przynieść odwrotne skutki i przerodzić się w rozdrażnienie oraz płacz. Poszczególne etapy rozwoju nie zawsze występują w tym samym czasie u wszystkich dzieci. U wcześniaków naturalne będzie późniejsze pojawienie się pierwszego słowa czy też stawianie samodzielnych kroków. Z tego względu nie należy kurczowo trzymać się podanych przez specjalistów okresów skoków rozwojowych.
Podczas rozwoju malucha ważne jest wprowadzenie w życie określonych zasad, których należy konsekwentnie się trzymać i ich przestrzegać. Przykładem może być konkretna godzina kąpieli, po której założymy maluchowi piżamę i położymy go do łóżeczka. Przed snem warto przeczytać wybraną bajkę lub zanucić kołysankę, aby dziecko czuło naszą obecność. W przypadku starszych szkrabów dajmy im możliwość wyboru nocnego ubranka lub lektury do czytania. Tylko trzymanie się kluczowych zasad pozwoli wyznaczyć dobowy rytm malucha. Oczywiście niekiedy od reguły są wyjątki, dlatego świat się nie zawali, jeśli poprzytulamy niemowlę 5 minut dłużej, niż zamierzaliśmy, zwłaszcza że około 18. miesiąca życia mamy do czynienia z kolejnym lękiem separacyjnym. Maluch w tym okresie panicznie boi się samotności, a bliskość rodziców pozwoli mu się wyciszyć i poczuć bezpiecznie.
Podczas regresu snu nie powinniśmy ograniczać dziecięcych drzemek w ciągu dnia. Pomysł może być trafiony jedynie w przypadku starszaków, ponieważ niemowlęta, kiedy są zdenerwowane i rozdrażnione, mają spore problemy z szybkim zaśnięciem. Sen pomaga w prawidłowym wzroście oraz rozwoju najmłodszych, dlatego dzienne drzemki są bardzo ważne, a ich ilość powinna być zmniejszana dopiero około 5. roku życia. Warto zauważyć, iż kilkumiesięczne bobasy nie będą funkcjonowały według ustalonego przez nas planu, możemy jedynie stworzyć pewien wzorzec i tak np. po przebudzeniu następuje moment zmiany pieluchy, po czym odbywa się karmienie, chwila zabawy (jej ilość uzależniona od wieku malucha) i ponowne zaśnięcie.
Aby przetrwać trudny okres zarówno dla rodziców, jak i dziecka, warto mieć na uwadze, że regres snu i skoki rozwojowe nie są wpisane w nasze życie na stałe. Pomocne będzie również określenie stałych rytuałów, jak np. ta sama pora pójścia do łóżka. Nie możemy jednak za bardzo modyfikować dziecięcego rytmu okołodobowego. Kluczem w całej sytuacji jest przede wszystkim odnalezienie przyczyn problemów ze snem, a dopiero w dalszej kolejności ich zwalczanie.
Dodaj komentarz
0 KOMENTARZ